Het Drents Museum voegt Hunebed bij Tynaarlo van Willem Roelofs (1822-1897) toe aan de collectie Schilders van Drenthe dankzij een schenking van de Kamer van Koophandel Utrecht. Het sfeervolle schilderij was tot nu toe onbekend bij het grote publiek, maar werd recentelijk herontdekt in de bedrijfscollectie van de Kamer van Koophandel. Als voorloper van de Haagse School, schildert Roelofs op verschillende plekken, waaronder Drenthe. Na uitgebreide restauratie is het hunebedschilderij vrijwel in originele staat hersteld. De nieuwe aanwinst is tot en met 28 mei 2023 te zien in het museum in Assen.
Schilders van Drenthe
Nadat de Kamer van Koophandel Utrecht de Willem Roelofs ontdekte, zocht de Kamer met hulp van het Centraal Museum Utrecht naar een goede plek voor het schilderij. Het Drents Museum is verheugd dat dit werk dankzij de schenking van de Kamer van Koophandel een vaste plaats krijgt in de collectie Schilders van Drenthe. ‘Dit grote schilderij laat op een treffende manier zien hoe Drenthe kunstenaars inspireerde. Het vormt een waardevolle aanvulling op de collectie’, aldus Annemiek Rens, hoofdconservator van het Drents Museum.
De schoonheid van onbekende plekjes
Ontdekker van plekjes. Zo wordt Willem Roelofs door tijdgenoten omschreven. De plaatsen waar hij schildert kenmerken zich door de ongerepte, weelderige natuur. Hij is een van de eerste kunstenaars die Drenthe ontdekt. Al in 1848 presenteert hij zijn eerste Drentse schilderij Vue prise sur la Drenthe op de Brusselse salon. In 1861 maakt Roelofs een uitgebreide reis door Drenthe die begint in Tynaarlo. Hier maakt hij meerdere schetsen van het hunebed D6, die hij vervolgens uitwerkt. Het Drents Museum heeft een vergelijkbaar werk Het hunebed van Tynaarlo uit 1861 in langdurig bruikleen van het Kunstmuseum Den Haag.
Het hunebed als muze
Hunebed D6 is een van de kleinste hunebedden in Drenthe en toch lijkt het op de schilderijen van Willem Roelofs monumentaal te zijn ten opzichte van de omgeving. Roelofs is breed wetenschappelijk geinteresseerd. De bijzondere geschiedenis van de hunebedden, die toen al enige keren was gepubliceerd in boeken en artikelen, sluit daarbij aan. Beschrijvingen van hunebedden stonden vaak vol met historische en religieuze verwijzingen. Deze voorstelling heeft een mysterieuze sfeer: het hunebed staat op een verlaten vlakte, waar alleen de herder, zijn schaapskudde en een groepje kraaien te vinden zijn.
